Habertürk’ün haberine kadar çarşı iznine çıkan 14 askerin şehit düştüğü, 55 kişinin yaralandığı patlamada, oturduğu sürücü koltuğunun karşı bulunan kapıdan dışında fırladığını anlatan H.H. yüzünün yaralandığını ve kolunun kırıldığını söyledi. O haldeyken yaralı 3 askeri kurtarmaya çalıştığını açıklayan H.H., tedavisinin sürdüğü özel hastanedeki yatağında alçak saldırıyı şu sözlerle anlattı:

‘DAĞ YOLUNDAN MI TALAS YOLUNDAN MI? ’

“Olay günü beni hareket memuru görevli arkadaşlar arayıp, Nizamiye ’ye gitmemi söyledi. Ben de ‘Ağabey olmaz. Hava soğuk otobüsün körükleri donar yolda kalırım ’ dedim. Onlar da ‘Bir şey olmaz, git sen ’ dedi. Kabul edip sabahleyin saat 08.15 gibi Nizamiye ’den içeriye antre yaptım. Birincil otobüs doldu ve çarşıya dürüst hareket etti. Sonra benim otobüsüme binmeye başladılar. Arabanın dolmasını bekledim. Sonra görevli yanıma gelip ‘Tamam sen çıkabilirsin ’ dedi. Ben de Nizamiye ’den askerlerle birlikte hareket ederken işletmeyi telefonla aradım. ‘Dağ yolundan mı Talas yolundan mı gidelim? ’ dedim. Çünkü bizim orada 2 güzergâhımız var. İşletme de bana ‘Fark etmez, istersen Dağ yolundan git ’ dedi. ‘Cilalı ’ deyip Dağ yolundan gitmeye başladım.

“TEK SİVİL BENDİM”

Rektörlük kavşağına gelince bir askerimiz vardı. Vasıta Nizamiye ’den çıkmadan önce o askerimiz ‘Ağabey ailem Talas 6. Bacak ’a gelmişler. Tek binişlik bir biletim var. Otobüse binebilir miyim? ’ dedi. Ben de ona ‘Ne çağrıda bulunmak. Sizler bizim canlarımızsınız. Ben seni götürmeyeceğim de kimi götüreceğim. Para karşılığı olur mu hiç geç, bin ’ dedim. Asker bana tekrar ‘Ağabey Talas ’a gideceğim, beni en yakın durakta indirir misin ’ dedi. “Geç arkaya otur” dedim. Bu Arada arkadaki, orta kısımdan bir asker düğmeye basıp bana seslendi. ‘Ağabey burda inebilir miyim? ’ dedi. Kimin bastığını görmedim ama o askere ‘Yol ortasında olmaz. Durağa yanaşıyım da böylece inersin ’ dedim.