Kadir 18 yaşında… Baba mesleği kağıt toplayıcılığı… Kendi gibi iki abisi de uzun yıllardır geçimlerini kağıt toplayarak sürdürüyor. Kadir’in dünya şampiyonu olduğunu öğrendiğimde çok gururlandım. Yalova’ya gidip onu antrenman yaptığı salonda ziyaret ettim. Kadir dünya şampiyonu olduktan sonra hayatında bir şey değişmemiş. Yine antrenmanı olmadığı zamanlarda babasına yardım etmek için kağıt toplamaya gidiyor… Onu küçümseyenlere inat, yaptığı işten gurur duyuyor. Bir barakada 7 kişi yaşadıklarını söylediğinde bile yüzü gülüyor… “Hayatta beni hiçbir şey öfkelendirmez” diyor… Kadir ve Kadir gibi tüm gençlerimize hepimizin destek olması dileğiyle… Bravo sana Kadir…

* Kadir öncelikle tebrik ederim… Kaç yaşındasın? Kaç sene oldu bu spora başlayalı?
– Şu anda 18 yaşındayım. 13 yaşında İbrahim Hoca’nın sayesinde spora başladım.

* Neden futbol ya da basketbol değil de dövüş sporlarını tercih ettin? Seni cezbeden şey neydi?
– Ben aslında çocukluğumdan beri futbol oynuyordum. Futbolu da çok seviyordum. Bu spora başlamam ilginç oldu. Bir gün kağıt toplamaya çıkmıştım. Yanımda arkadaşlarım da vardı. İbrahim Hoca’nın spor salonunun önünden geçiyordum. Bir anda tabelayı gördüm. MMA yazıyordu. Ama ne olduğunu bilmiyordum. İçeri girmeye çekindik. Belki almazlar diye düşündük. Birkaç gün sonra arkadaşlarımla birlikte gittik ve içeri girdik. İçeride gördüğüm hareketler ve atmosfer beni çok etkiledi.
Keşke ben de orada olsam diye düşündüm. Sonra İbrahim Hoca ile tanıştık. İki hafta sonra antrenmanlara başladık. Başlarken dövüşebileceğimi düşünmüyordum.

* Kağıt toplayıcısın… Okula giderken mi başladın çalışmaya?
– Evet. Ortaokula kadar okudum. Okurken de babama yardım etmek için kağıt toplamaya çıkıyordum. Ortaokuldan sonra okula devam edemedim. Liseyi şu anda dışarıdan bitirmeye çalışıyorum.

* Toplamda kaç sene kağıt toplayarak para kazandın?
– 10 seneden fazla oldu. Şimdi de antrenmanlarım olmadığı zamanlar babama yardım ediyorum.

 Fotoğraflar: Muhsin AKGÜN

TÜM AiLE KAĞIT TOPLUYORUZ

* Başka kardeşin var mı?
– Beş kardeşiz. İki abim, iki de kız kardeşim var.

* Onlar ne yapıyor?
– Büyük abim belediyede çöpçü olarak çalışıyor. Akşamları da kağıt topluyor. Diğer abim de kağıt toplayıcı. Kız kardeşlerimin biri okuyor. Diğeri okumuyor.

* Evde kaç kişi yaşıyorsunuz?
– İki abim evlendi. Onlar hemen yanımızda oturuyor. Biz şu anda evde beş kişiyiz.

7 KiŞi BARAKADA YAŞADIK

* Abinlerle birlikte yaşarken kaç odalı bir evde yaşıyordunuz?
– Eskiden barakada yaşıyorduk. Bir odamız vardı. Yedi kişi birlikte yatıyorduk. Barakadan sonra tuğladan ev yaptık. Şimdiki evimiz iki odalı. Eskisine göre daha iyi.

* Topladığınız kağıtları nerede satıyorsunuz?
– Sadece kağıt toplamıyoruz. Çöplerdeki karton ve plastik maddeleri de topluyoruz. Taşköprü’de bir geri dönüşüm fabrikası var. Genellikle oraya satıyoruz.

* Ne kadar çok toplayabilirsen o kadar çok mu kazanıyorsun?
– Evet. Para kazanabilmemiz için çok toplamamız gerek. Bu yüzden de her gün çıkmamız gerekiyor.

* Bu işi yapmak sana ne hissettiriyor? Bence onur duyulacak bir şey yapıyorsun…
– Duygularımı nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum. İnsanlar beni çöp toplarken gördüklerinde önyargıyla yaklaşıyor. “Bununla arkadaş olunmaz” diyorlar. Ama beni tanıdıkları zaman fikirleri değişiyor. Hakaret eden, küçük gören insanlar da çok. Ama hiçbirine aldırmıyorum. Önemsemiyorum. Bunları çabuk unutuyorum.

* Seninle aynı yaşta olan ama daha iyi şartlarda yaşayan insanlara özenir misin? Yoksa ben de çalışır yaparım mı dersin?
– Herkes gibi özeniyor insan. Ama çok fazla takılıp kalmıyorum. Ben de çalışıp yapabilirim ileride istediğim şeyleri.

* Ailen bu sporla uğraşmanla ilgili tepki gösterdi mi?
– İlk başlarda istemiyorlardı. “Ne gerek var” diyorlardı. Buraya gelmeye başladıktan sonra bir süre yasak koydular. Çünkü buraya geldiğim için işe gidemiyordum. Bir de dayak yemeye gittiğimi düşünüyorlardı. Bana zarar geleceğini ve sakatlanacağımı düşündükleri için korkuyorlardı. Ama sporun içine girdiğinde her şey çok farklı oluyor.

– İbrahim Yıldız (Antrenör): Evet. Kadir bir süre antrenmanları aksatmıştı. Ben o zamanlar çalıştığını bilmiyordum. Neden gelmiyorsun diye kızmıştım. Kadir de bana “Maçlara gitmek için para kazanmam lazım hocam” demişti. Antrenman saatlerini esnettim. Sonra yine gelmemeye başladı.
Babasını aradım. Kadir babasına “Sen istediğin kadar gönderme, hocam nasıl olsa seni arayacak” demiş. Babası da “Bak görürsün aramayacaklar seni” demiş. Sonra babasıyla konuştum. Kadir’in çok yetenekli olduğunu, devam etmesi gerektiğini söyledim. Babasından izin istedim. Babası Kadir’i bana emanet etti. Yurtdışına bile yolluyor artık ailesi.

* Yurtdışında nereye gittiniz?
– İbrahim Yıldız: Bulgaristan’a gittik. Antalya’daki dünya şampiyonasına gittik. Türkiye’nin birçok ilinde şampiyonalara katıldık. Kadir bu vesileyle uçağa bindi. Birçok yer gördü. Güzel otellerde kaldı. Spor sayesinde daha sosyal bir insan oldu.

ANTRENMAN SAHASI EViM OLDU

* Kadir, kendini en rahat hissettiğin yer neresi?
– Antrenman sahası. Burada çok mutlu oluyorum. Bazı günler salonda kalıyoruz hocamla. Sabah kalkıp koşuya gidiyoruz. Sonra biraz dinlenip tekrar antrenman yapıyoruz. Hocamla abi-kardeş gibi olduk.
– İbrahim Yıldız: Kadir burada kendini çok rahat hissediyor. Birlikte salonda kaldığımız çok oldu. Beni abisi gibi görüyor. Burada yaşı Kadir’den daha küçük olan sporcular beni baba gibi gördüklerini söylüyor. Çok mutlu oluyorum. Bunu biraz da sosyal sorumluluk gibi görüyorum.

ANTRENMANA ARA VERiNCE BABAMLA KAĞIDA ÇIKIYORUZ

* Kağıt toplayıcılığına devam edecek misin?
– Antrenmanlarım olmazsa devam ederim. Çünkü babamın yorulmasını istemiyorum. Babamla abilerim ayrı ayrı yapıyor bu işi. Babamın tek başına yapması zor oluyor.

* Dünya şampiyonu oldum ama hâlâ kağıt topluyorum hissine kapıldığın oluyor mu?
– Hiç öyle düşünmedim. Sonuçta uzun yıllardır bu işi yapıyorum. Utanmıyorum. Gurur duyuyorum.
* Dünya şampiyonu olduktan sonra seni sokakta tanıyanlar oluyor mu?
– Çıkan haberleri görenler tanıyor. Yalova küçük bir şehir. Yanıma gelip tebrik eden insanlar oldu. Çok mutlu oldum.
Arada nasihat verenler, “Sabret ve spora devam et” diyenler de oluyor.

* Bundan sonraki hedefin nedir?
– Devam etmek ve üst liglere çıkmak istiyorum.
İleriki yaşlarda artık dövüşemeyecek duruma geldiğimde ben de hocam gibi salon açmak isterim.
O zaman kağıt toplamayı bırakırım.

* Bu spor kaç yaşına kadar yapılır?
– İbrahim Yıldız: Bizde diğer sporlardan daha farklı oluyor. 40 yaşında dünya şampiyonu olan sporcular var.
Tam kemiklerin oturduğu zamandan sonrasında daha uzun vadeli devam ediyorsun.

ANTRENMANA ARA VERiNCE BABAMLA KAĞIDA ÇIKIYORUZ

* Kağıt toplayıcılığına devam edecek misin?
– Antrenmanlarım olmazsa devam ederim. Çünkü babamın yorulmasını istemiyorum. Babamla abilerim ayrı ayrı yapıyor bu işi. Babamın tek başına yapması zor oluyor.

* Dünya şampiyonu oldum ama hâlâ kağıt topluyorum hissine kapıldığın oluyor mu?
– Hiç öyle düşünmedim. Sonuçta uzun yıllardır bu işi yapıyorum. Utanmıyorum. Gurur duyuyorum.

* Dünya şampiyonu olduktan sonra seni sokakta tanıyanlar oluyor mu?
– Çıkan haberleri görenler tanıyor. Yalova küçük bir şehir. Yanıma gelip tebrik eden insanlar oldu. Çok mutlu oldum.
Arada nasihat verenler, “Sabret ve spora devam et” diyenler de oluyor.

* Bundan sonraki hedefin nedir?
– Devam etmek ve üst liglere çıkmak istiyorum.
İleriki yaşlarda artık dövüşemeyecek duruma geldiğimde ben de hocam gibi salon açmak isterim.
O zaman kağıt toplamayı bırakırım.

* Bu spor kaç yaşına kadar yapılır?
– İbrahim Yıldız: Bizde diğer sporlardan daha farklı oluyor. 40 yaşında dünya şampiyonu olan sporcular var.
Tam kemiklerin oturduğu zamandan sonrasında daha uzun vadeli devam ediyorsun.

RAKiBiM VURDUKÇA GÜLÜYORUM

* Rocky, Karate Kid gibi filmleri hepimiz çok severiz. Siz de o filmlerden etkilendiniz mi?
– Ben Jackie Chan’in filmlerini çok seviyorum. Neredeyse tüm filmlerini izlemişimdir.
– İbrahim Yıldız: Bu filmler aslında bizim yaşadıklarımızı anlatıyor gibi. Orada anlatılanların birçoğunu gerçek hayatta yaşıyoruz. Ben de Bruce Lee ve Jean Claude Van Damme’ın filmlerini defalarca izledim. Ama biz daha çok gerçek sporcuları ilham kaynağı olarak görüyoruz.

* Hocan maçlarda yumruk yediğinde güldüğünü söyledi…
– Evet. Gülüyorum. Çünkü onlar vurdukça ben daha çok hırslanıyorum. Bana ne kadar sert vururlarsa o kadar sert bir maç çıkarırım.
* Bugüne kadar ciddi bir sakatlık yaşadın mı?
– Bir kere Muay Thai Türkiye Şampiyonası’nda oldu. Sert darbe yediğim maçı kazandım ama dünya şampiyonu olamamıştım.

KADiR DALKIRAN’IN ANTRENÖRÜ iBRAHiM YILDIZ AYDA 150 LiRAYA BURADAN ŞAMPİYON ÇIKARIYORUZ

* Kaç yıldır dövüş sporları ile uğraşıyorsunuz?
– 17 sene oldu. 31 yaşındayım. Beş yıldır aktif olarak sporcu yetiştiriyorum. Kadir dışında dünya şampiyonu olan başka sporcularım da var. Yaşları daha küçük oldukları için çok fazla ön plana çıkmadılar. Onlar da gelecekte Kadir gibi olacak.

* Ne eğitimi aldınız?
– Ben Muay Thai yani Thai boks kökenliyim. Ama kick boks, wushu kung-fu branşında da uzun yıllar antrenmanlar yaptım. Daha sonra güreş ve judo çalışmalarım başladı. Son olarak da hepsini MMA yani karma dövüş sanatlarında birleştirdim.

* Karma dövüşler sanatı tam olarak nedir?
– Kadir’den örnek vererek anlatayım. Kadir önce Muay Thai ile başladı. Ardından güreş ve jiu jitsu eğitimleri aldı. Sonrasında hepsini miks yaptı. Karma dövüşler sanatında bir ana branşınız olur. Sonrasında da farklı branşlarda eğitim alırsınız ve bunları uygularsınız.

* Kadir’le kaç senedir çalışıyorsunuz?
– Kadir 13 yaşından beri benim yanımda. 5 senedir birlikte çalışıyoruz.

KADiR YUMRUKTA ÇOK iYiDiR AMA KONUŞMAKTA ZORLANIR

* Nelerde zorlanır? Antrenmanlarda nasıldır?
– Kadir en çok konuşmakta zorlanır. Antrenmanlarda en iyi performans aldığım öğrencilerimden biridir. İlk başta antrenman kaçırmasını istemediğimi, düzenli olarak buraya gelmesi gerektiğini söylemiştim. Bir yıl boyunca hiç antrenman kaçırmadı.

* Buraya gelmek isteyenler için soruyorum. Ücretiniz ne kadar?
– Ücretimiz çok cüzi. Aylık ortalama 100 ile 150 lira arasında değişiyor. Bu salona yeni geçtik. Eskiden ücretlerimiz bu kadar bile değildi. Buranın ayakta kalabilmesi için böyle bir rakam belirledik. Kadir’le tanıştığımızda ve buraya başladıktan sonra ondan herhangi bir ücret almadım. Zaten çok yetenekliydi. Mühim olan onun başarılı olabilmesiydi.

* Siz bu yeteneği hayattan intikam alma duygusuna, güçlü olmak için mücadele etmeye bağlıyor musunuz? Kadir’le ya da diğer öğrencilerinizle dertleşir misiniz?
– Benim 10 kişilik bir takımım var ve birçoğunun böyle bir yaklaşımı var. Ama sizin tarifinize en uygun olan sporcum Kadir. Bunu hissediyorum.

* Kadir’i nasıl keşfettiniz?
– İşimi çok severek yapıyorum. Onun için sporcularıma değer veriyorum. Bu işe ticari amaçlı bakmıyorum. Gelen sporculardan gerçekten dünya çapında kaliteli sporcular olur mu diye düşünüyorum. Kadir’i buraya geldiğinin ikinci haftasında 30 kişinin arasında seçtim.

* Bir dünya şampiyonu çıkardınız. Devletten herhangi bir ödül aldınız mı?
– Üzülerek söylüyorum ki öyle bir şey olmadı. Bakanlığa bağlı olan kick boks, Muay Thai gibi branşlarda bir sporcu Avrupa ya da dünya şampiyonu olduğu zaman alacağı ödül 6-7 bini geçmiyor. Bunlar çok komik rakamlar. MMA (Karma dövüşler sanatı) özel bir federasyon. Devletin kasasından bir kuruş almıyor. O yüzden Kadir herhangi bir ödül alamadı.