◊ Dizide kendi halinde, tek eğlencesi portakal reçeli yapmak olan tatlı bir kızdın. Başına gelmedik kalmayan Aslı’ya evrildin! Adapte olabildin mi bu sarsıcı dram haline?
– Hiç sorma… Adapte olmayı bırak benim başıma gelse ne yaparım diye ciddi ciddi düşünmeye bile başladım.
◊ Ne yapardın peki?
– Herhalde kendimi bir odaya kapatır bir daha da çıkmazdım. Bir de annem ortaya çıkınca olanları, yaşadıklarımı düşün… İnsan başına gelmeden anlamaz işte.
◊ Böyle senaryo olur mu yahu?
– Bal gibi de olur. Portakal ağacının tepesindeki kızın hayatı nasıl bir anda değişti bak… Ama sonunda annesiyle babasına kavuştu, güzel de oldu.

HAYAT ASLI İÇİN
ASIL ŞİMDİ BAŞLIYOR
◊ Bir yanda Faryalı ve Yıldız’ın aşkı, bir yanda Kelebek ve Su, diğer yanda Aslı ve Ateş… İki jenerasyonu da kendine çeken bir dizi oldu.
– Öyle… Açıkçası devamında olacakları ben de kestiremiyorum. Gerçekten çok ters köşe ilerliyor çünkü hikaye… Ne olacak diye heyecanla bekliyorum.
◊ Ben de izlerken Aslı ne zaman Ateş’i bırakıp Uzay’ı seçecek diye bekliyorum.
– Olur mu yahu, Uzay benim arkadaşım. Aslı bunu Ateş’e sık sık söylüyor… Ateş de bunu sordu Uzay’a “Bak oğlum seviyor musun?” diye. O da “Seviyorum ama arkadaşım olarak” diye cevap verdi zaten.
◊ Aslı’nın umut veren bir tarafı da var. Çok istediği Ateş’ti, kavuştu. Anne ve babasını bulmak istiyordu, onları da buldu. Şimdi ne olacak?
– Annesiz büyümenin acısını çıkaracak bence. Hayat Aslı için asıl şimdi başlıyor. Bundan böyle arkadaş gibi bir anne-kız izleyeceğiz keyifle…
◊ Ateş ile Aslı için ne öngörüyorsun?
– Çok güzel oldular. Böyle de gidecek gibi görünüyor.

AĞACA TIRMANMAYI BU DİZİ SAYESİNDE ÖĞRENDİM

◊ Dizi sayesinde hayatına neler girdi, ne gibi kazanımların oldu?
– Daha önce ağaca çıkmamıştım hiç çünkü Ankaralı bir insanım, ne ağacı! Setin ilk günü çıktım ilk… Şimdi bulduğum ağaca tırmanabiliyorum. Bir de motordan çok korkuyordum, artık motor da kullanabiliyorum. Hatta motoru döndüremiyordum, onu da başarıyorum.

Halamlarla gece balığa çıkar
kasa kasa istavritle dönerdim

◊ Diziden söz ederken gözlerinin içi parlıyor. Belli ki set ortamınız da çok keyifli.
– Kesinlikle… Ekip, hikaye, gördüğümüz ilgi… Her şey dört dörtlük…
◊ Bodrum’da olmaktan memnun musun?
– Bodrum benim için sessizlik, sakinlik, huzur demek… Bunların sayesinde sette de gergin olmuyoruz.
◊ Hiç mi negatif yanı yok?
– Ailem ve arkadaşlarım Ankara’da, hem onları hem de alışık olduğum o şehri özlüyorum tabii… Bodrum sakin, insanların sinirleri alınmış gibi. Bazen karmaşayı, kalabalığı özlediğim oluyor.
◊ Aslı’nın babası bildiği kişi balıkçı. Sen de senaryo gereği denize açıldın, tekne kullandın bol bol… Gerçekte denizle ne kadar iç içesindir?
– Gayet iyi… Yabancısı değilim. Halamlarla sık sık balığa çıkardık. Gece balığa çıkıp sabah 05.00’te kasa kasa istavritle dönerdik. Böyle tecrübelerim olduğu için tekneyi kullanmak da sorun olmadı benim için.
◊ Oyunculuk hangi yönleriyle çekiyor seni?
– Bu iş sayesinde kendimi daha iyi ifade edebiliyorum. Kendimi keşfediyorum. Danstan daha çok sevdim diyebilirim. Önemli şeyler öğreniyoruz bu sette. Bir nevi okul benim için…

Dizim sakatlanmış olsa da o okul  er ya da geç bitecek

◊ Hacettepe Üniversitesi’nde bale okuyordun, dondurup oyunculuk yapmaya başladın. Nasıl bitecek şimdi o okul?
– Maalesef dizimden bir sakatlık yaşadım, o nedenle dansa devam edemeyeceğim. Ama okul illa ki biter. O okulda 12 senem geçti; er ya da geç bitecek. Sakatlık yaşamamın üstüne bu iş geldi. Dinlenme gibi düşünülebilir yani…
◊ Çocuklara bale dersi veriyormuşsun, doğru mu?
– Evet, onlarla birlikte olmak bana çok iyi geliyor. 3-17 yaş grubuyla çalışıyorum. Çocukların o disiplini aldıklarını görmek mutlu ediyor.