Kendimi bildim bileli güzel ülkemizin sıcak gündeminde her vakit yer alan mühim bir mesele bulunmaktadır:

Köşe Yazarı
Mehmet YILDIRIM

YENİ ANAYASA…

Bizler de bu elzem hususla ilgili naçizane görüşlerimizi yazı dizisi şeklinde sizlere sunacağız.  

Anayasalar istikrarın sembolleridir. Şüphesiz anayasaların istikrar belgeleri olmaları, onların sonsuza kadar yürürlükte kalacağı manasına gelmez.

Anayasalarda zaman zaman değişiklik yapılmalıdır. Bu yüzden (yazılı) anayasalar, istikrar gereği ile çağa ayak uydurma ihtiyacını uzlaştırma yoluna gitmişler; kendilerinin değiştirileceklerini kabul etmekle birlikte bunun için genellikle kanunlara nazaran daha zor usuller öngörmüşlerdir. Bu nedenle, yazılı anayasaların neredeyse tamamına yakını katı anayasalardır. Anayasalarda istikrar kural, değişiklik ise istisnadır.

Ülkemizde yapılan ilk Anayasa, 1876 Kanun-u Esasîsidir. Kanun-u Esasî yedi defa değişikliğe uğramıştır. Bu değişikliklerde toplam 35 maddede değişiklik yapılmıştır.

Ülkemizdeki ikinci Anayasa 1921 tarihli Teşkilât-ı Esasîye Kanunudur. Bu Anayasa, 3 yıl 3 ay yürürlükte kalmış, bu kısa ömrü içinde o da değiştirilmekten nasibini almıştır: 23 maddelik bu Anayasanın 6 maddesi 29 Ekim 1923’te değiştirilmiştir.

Üçüncü Anayasa, 20 Nisan 1924 tarihli Teşkilât-ı Esasiye Kanunudur. Bu Anayasada da beş defa değişiklik yapılmış anayasanın toplam 21 maddesi değiştirilmiştir.

Dördüncü Anayasa, 1961 anayasasıdır. Bu Anayasada yedi defa değişiklik yapılmış ve bu Anayasanın toplam 54 maddesinde değişiklik yapılmıştır.

Beşinci Anayasa, 1982 anayasasıdır. Bu Anayasada da şimdiye kadar birçok değişiklik yapılmakla birlikte bizler 1982 Anayasası’nı daha ayrıntılı ele alacağız.

Bu veriler neticesinde Türkiye’de Anayasalarda bir istikrar olduğunu söylemek oldukça güçtür.

Bu veriler, Türkiye’nin Anayasada istikrardan değil, değişimden yana olduğunu açıkça göstermektedir…

[poll id=”3″]